CSV K1 en A Merry Little Christmas

(door Jan-Peter)

Poeh, dat was me het wedstrijdje wel! De laatste van het jaar voor het vlaggenschip van CSV. Aantreden tegen de gedeeld koploper van onze poule, ASV 1 in Arnhem. Dat klinkt angstaanjagend als degradatiekandidaat en dat is het ook. Maar niet onmogelijk. Immers ASV had zijn 3 gewonnen wedstrijden allemaal met het kleinst mogelijk verschil gewonnen en wij hadden onze vorige wedstrijd gewonnen en zaten dus in de lift. Daarbij zouden we op deze grijze zaterdag 14 december voor het eerst dit seizoen in onze sterkste opstelling spelen (wat vooral betekent dat schrijver dezes niet meespeelde…).

Nadat de een de juiste uitgang van Arnhem Centraal had gevonden en de ander terug was uit Duitsland met een slof sigaretten (wat met de huidige grenscontroles ook nog spannend is) konden we aan de wedstrijd beginnen. En dat voor wedstrijd werd het!! Kneiterspannend en eigenlijk met geen pen of keyboard te beschrijven. De beste samenvatting is eerlijk gezegd deze:

Je had erbij moeten zijn!!

Sowieso een spektakel om een KNSB-wedstrijd in zo’n indrukwekkende zaal te spelen. ASV heeft maar liefst 9 teams, dus dan zit er al snel een kleine 150 man (m/v/x) op zo’n dag te schaken. Nog indrukwekkender was dat er naast de borden niet de geijkte consumptiebon voor iedereen klaarlag, maar een heerlijke kop warme chocolademelk met slagroom! En dan waren er ook nog eens twee teams (wat een toeval!) die met zijn allen aantraden in kerstmannenpakken die, zo bleek later, in de aanbieding waren bij de Action. Zo begin je je partij nog eens met veel plezier!

Afijn, de wedstrijd. Onze teamleider had de opstelling lekker door elkaar gehusseld. Niet zozeer als tactische opstelling, want dat werkt zelden, maar gewoon voor de variatie en de onvoorspelbaarheid. Dus teams die ons nog gaan tegenkomen: je moet op AL onze spelers voorbereid zijn, we schuiven vanaf nu willekeurig achter de borden aan.

Vince (zwart aan 2) begon als laatste vanwege een verlate tegenstander, maar was als eerste klaar. Beiden knalden de eerste 15 zetten er in rap tempo uit, terwijl anderen nog bezig waren de slagroom uit hun snor te vegen. Helaas pakte het ongunstig uit voor Vince en stonden we 1-0 achter.

Ook bij Reinoud (zwart aan 6) en Jessica (wit aan 5) pakte het niet goed voor ons uit. Reinoud miste de harmonie in zijn stelling (die bleek in het winkelcentrum enkele straten verderop Christmas Carols te spelen voor het winkelende publiek) en zijn tegenstander combineerde zich door Reinouds stelling heen. Het omgekeerde dus van Reinouds vorige partij en niet The Most Wonderful Time Of The Year voor hem.

Jessica probeert altijd van de besten te leren, helaas was deze keer Ding haar rolmodel. Er ging iets mis met een loper op de diagonaal a8-h1 en een toren op de f-lijn, waarna de Dinglebels vooral voor haar tegenstander rinkelden.

Gelukkig was er ook goed nieuws zoals bij Paul, die met zwart aan bord 8 speelde tegen een tegenstander met exact dezelfde rating. Paul offerde twee pionnen voor activiteit en ging als een smoothe Sleigh Ride door de witte stelling heen. En zo stonden we 3-1 achter.

Het Whimcident!

Toch zouden de kansen nog keren. Kwam dat doordat het op de overige borden beter voor ons stond? Na zijn partij appte Paul mij de stand door, met de mededeling dat alle nog spelende CSV’ers beter stonden. Of kwam het door het Whimcident? Toen opeens Last Christmas luid door de speakers knalde, foutje achter de bar vermoedelijk. En de wedstrijdleider (een oude bekende van ons) dus 144 verliespunten kon noteren in de jaarlijkse Whamageddon challenge. Voor onze spelers was dit niet zo’n ramp, want de meesten hadden de grutter en de hamster in de reclamebloken op tv de afgelopen tijd niet kunnen vermijden. Maar wellicht waren andere teams hier toch ontdaan door.

Hoe dan ook, het ging hierna fijn onze kant op. Mark T (wit aan 7) ging vol op de aanval, maar zijn tegenstander ook. Mark moest uit de aanval ontsnappen en wandelde op de beat van de Little Drummer Boy van b1 naar f2 en vervolgens naar g7! Hierna kon zijn tegenstander opgeven en zaten we de ASV’ers op de hielen.

De enige Peace On Earth werd door Léon (wit aan 3) en zijn tegenstander getekend. Al was Léon er niet echt vredig onder, laat staan tevreden. In een gewonnen toreneindspel werd hij iets te ongeduldig, blunderde en liet een remisetruc van zijn tegenstander toe. Auw en ruk en nog enige scheldwoorden, maar ja, ook raindeershit happens.

Mark V (wit aan 1) scoorde de gelijkmaker in een gecompliceerde partij. In het kader van War Is Over If You Want To – moest hij een koningsaanval afslaan, een paard op f5 in de aanbieding doen, zelf een matnet weven en vooral niet in de vele trucs die in de stelling zaten trappen. Dat deed hij allemaal keurig en zo stond het dan 3,5-3,5.

Natuurlijk was Jeffrey (zwart aan 4) weer eens als laatste bezig. Als iedereen al in zijn hoofd zit met Driving Home For Christmas, gaat hij er nog eens goed voor zitten. Jeffrey creëerde een gedekte vrijpion op c3, converteerde naar een eindspel van T tegen P en beiden 2 pionnen en met zijn fluwelen eindspeltechniek haalde hij de overwinning voor CSV binnen!

Een 4,5-3,5 overwinning dus! Op karakter en vechtlust tegen een geduchte en in de breedte zeer sterke tegenstander. Het schijnt dat de Capellenaren het daarna in de kerstkaraoke die ASV als verrassing georganiseerd had iets minder goed deden, maar je kunt niet alles hebben en dat mag de pret niet drukken. Ook voor de karaoke en de nazit bij de lokale Chinees geldt: je had erbij moeten zijn! Dus ik ga daar verder niet op in. Overigens kon ik er deze dag überhaupt niet bij zijn. Dit verslag is dan ook deels gebaseerd op feiten en deels op vermoedens.

Al met al hebben we ons in de laatste twee rondes van degradatiekandidaat naar middenmoter gewerkt. Met 5 matchpunten en 20 bordpunten doen we het weer eens gemiddelder dan gemiddeld. Voor de echte, keiharde, objectieve feiten kun je hier terecht: https://knsb.netstand.nl/rounds/view/336