(door Jan-Peter Bogers)
De eerste wedstrijd van CSV-RSB 1 in de RSB Hoofdklasse, na de promotie van vorig jaar. Die leek eerst niet spannend, maar werd tegen het einde alsnog een enorme billenknijper. Zo’n wedstrijd waar je als publiek een paar jaar ouder van wordt… Trouwens, het was al spannend om een volledig team op de been te krijgen. Twee uitvallers en dus twee invallers, waarvan één invaller alsnog niet kon en een uitvaller alsnog voor de invaller inviel. We speelden thuis tegen het ongeveer even sterke Messemaker.
Waarom was het eerst niet spannend? Welnu, het begon met 3 bloedeloze remises. Zowel Paul, als Jessica en Mark V en hun tegenstanders kwamen redelijk gelijk uit de opening, zagen weinig kansen meer in hun stelling en deelden vrij vlot het punt. Niet veel later zag het er op de overgebleven borden al niet meer zo goed voor ons uit en leken we al op een nederlaag af te stevenen.
Alleen Jan-Peter had een klein plusje en stelde zich in op het nog minstens anderhalf uur uitmelken van een remise-achtig eindspel, zo laat op de vrijdagavond. Er zat echter ook nog een trucje in de stelling en daar trapte zijn tegenstander in. Een penning leverde Jan-Peter een stuk en meteen een punt op.
Aan het bord van ons nieuwe lid en debutant Thijs Roorda scoorde Messemaker de gelijkmaker. Thijs kwam met zwart wat passief uit de opening, maar had ook tegenspel. Het was een rommelige stelling. Een onfortuinlijke pionzet gaf de sterke witspeler een extra aanknopingspunt en niet veel later moest Thijs opgeven. 2,5-2,5.
En dan de overige drie borden. Walter was met actief spel uit de opening gekomen, maar had dat voordeel niet kunnen verzilveren. Uiteindelijk zat hij met een zwakke pion op d4 opgescheept. Die ging uiteindelijk verloren en de stelling leek moeilijk te redden. Roel en Thomas hadden de spannendste partijen van de avond. Met hier en daar een flinke plottwist! Roel had in de opening voordeel gehad, maar met b4 in plaats van b3 zijn hand een beetje overspeeld. Hij kwam met wit steeds meer in de verdediging te staan en op een gegeven moment stormden enkele zwarte pionnen door, ondersteund door torens en leek het hopeloos. Thomas stond eigenlijk als eerste van ons team al vroeg op de avond gewonnen. Hij had vrij snel twee pionnen meer en die waren meer dan gezond. Zijn tegenstander wist echter slim te rommelen en bouwde een aanval op. Door een misgreep verloor Thomas een kwaliteit. Daar had hij nog steeds extra pionnen voor, maar de toren van zijn tegenstander was veeeeeel sterker dan Thomas’ paard. Niet heel hoopvol allemaal…
En toen turnden de tables… Roel wist opeens wat activiteit te ontplooien. Won een pionnetje, viel met zijn toren binnen en dat was voldoende compensatie voor de opgerukte pionnen van zijn tegenstander. En zo werd het alsnog remise (3-3). En Thomas wist pionnen op één vleugel allemaal af te ruilen, waardoor de kracht van de toren van zijn tegenstander minder werd. Met 4 pionnen tegen 1 op de andere vleugel en een actievere koning kon Thomas naar voren stormen. En toen… turnde de table nog een keer. Thomas zette zijn koning en paard precies onhandig neer, mede onder enige tijdsdruk, kwam in zetdwang en het werd alsnog remise (3,5-3,5). Toen moest Walter het dus zien keepen, maar zoals gezegd was dat al een poosje een moeilijk verhaal. Hij streed voor wat hij waard was, maar moest toch het hoofd buigen.
En zo verloren we met 3,5-4,5. Halverwege zou ik hebben gezegd: terecht. Nu zeg ik: nog steeds terecht, maar er had ietsje meer in gezeten. Messemaker kon opgelucht naar Gouda terugkeren en wij gaan het in de volgende ronde uit tegen Charlois Europoort proberen.