Op maandag 14 maart stond de wedstrijd Krimpen-Capelle op de agenda, in de 3e ronde voor de KNSB-beker. Een bijzondere wedstrijd, niet alleen omdat het een streekderby was, maar ook omdat het een wedstrijd was waarin veel oude bekenden elkaar zouden ontmoeten. Immers, bij elkaar opgeteld hebben Harold, Stefan, Mark, Léon en Jan-Peter vaker mét elkaar gespeeld dan tegen elkaar in de 40 (of soms meer) jaar dat ze elkaar kennen. En dan waren er ook nog Jessica van CSV die ooit voor Krimpen speelde en Diederik van Krimpen die ooit voor CSV speelde. Hans die voor CSV speelt, maar in Krimpen woont, kwam ons als trouwe supporter aanmoedigen. Evenals Ton, die de perikelen op de borden nauwgezet volgde. Voor wie nu al in de war is, onderaan dit verslag vind je de link naar de persoonlijke uitslagen.
Dat je bevriend bent wil natuurlijk niet zeggen dat het er op het bord vriendelijk aan toe gaat. Integendeel…
Het onvriendelijkst was het aan bord 3. Hier kwam Jan-Peter met wit tegen Harold in een positionele Franse stelling terecht. Na een gemoedelijk begin maakte Jan-Peter een paar beoordelingsfouten achter elkaar en zijn stelling werd los zand. In taai verdedigen had hij geen zin, dus zette hij een tegenoffensief(je) in. Zijn stelling werd er alleen maar rampzaliger door. Harold kwam binnen met een toren, nog een toren, een loper, een paard. Oude tijden herleefden. Afijn, het betere hakwerk zullen we maar zeggen en 1-0 voor Krimpen.
Aan bord 1 speelde Léon tegen een Krimpens talent. Met wit kwam hij goed uit de opening en won een pion. Toen hij ook nog eens twee torens voor een dame kreeg met aanval op de zwarte koning zag het er optisch uit uit. Alleen betekende die aanval dat hij zijn eigen koning in de steek moest laten. Het was erg spannend en het publiek verdrong zich om het bord. In het onderstaande diagram speelde zwart Dg4 en dreigt daarmee mat in 2. Léon probeerde nog te winnen met 1. h4 Dxh4 2. Lxf7, maar na Pf3+ werd het eeuwig schaak: 1,5-0,5 voor Krimpen.
Aan bord 4 moest Jessica met zwart hard aan de bak om openingsproblemen op de lossen. Haar tegenstander had druk op het centrum, Jessica’s koning bleef noodgedwongen ongerokeerd in het midden staan en ze dreigde een pion te verliezen. Ze wist echter steeds creatief haar stelling net in het gareel te houden, haar ontwikkeling te voltooien om daarna juist de witte stelling binnen te vallen. Ze won materiaal en snel daarna de partij: 1,5-1,5.
Alles hing vervolgens van Mark (met zwart) en Stefan aan bord 2 af, die de meest onduidelijke en complexe partij van de wedstrijd speelden. Eerst zette Stefan Mark flink onder druk vanuit de opening. Mark verdedigde echter degelijk. Toen gaf Stefan een pion weg. En daarna nog een, waarna het zeker gewonnen zou zijn voor Mark, maar hij sloeg die pion niet. Stefan voerde de druk op door de K-vleugel te openen en won twee pionnen terug. Mark’s stelling piepte en kraakte. Totdat… Stefan een toren weggaf! Een combinatie van een penning en een paardvork werd hem fataal. Dat Mark nog mat in 2 miste, maakte voor de uitslag niet meer uit, al voerde het de spanning in tijdnood nog behoorlijk op, ook voor het publiek.
1,5-2,5 voor CSV dus, tegen de verwachting op papier in, en we bekeren weer een ronde verder. Helaas werden we vrij snel daarna het bowlingcentrum uitgegooid, dus naborrelen zat er niet in. Al moeten we eerlijk zeggen dat we er misschien ook geen puf meer voor hadden. Zo’n doordeweekse wedstrijd zijn we niet gewend en is best pittig. Maar friends will be friends, dus dat halen we nog wel een keer in.
De poule en de uitslagen: https://knsb.netstand.nl/rounds/view/2351