Spanning, maar geen sensatie (door Jan-Peter)

Nadat we de puzzel met vervoer en QR-codes hadden opgelost, mocht CSV K1 op zaterdag 6 november 2021 aantreden tegen Souburg. Een tegenstander die we goed kennen en waar we na onze lange rit als altijd gastvrij ontvangen werden. Tevens een geduchte tegenstander, die net als wij zijn eerste twee wedstrijden gewonnen had.

Het eerste rondje langs de borden in het gezellige clubhuis van Souburg leverde het volgende op: Léon (wit aan bord 1) kwam in een door hem bestudeerde variant terecht en kreeg een stukoffer om zijn oren. Voor de argeloze toeschouwer zag het er link uit, maar Léon was minder onder de indruk. Reinoud (zwart aan bord 2) ging vanuit de opening vol voor de aanval. Niet zo een die erop en erover is, maar wel een die prettig speelt en de tegenstander steeds onder druk houdt. Mark (wit aan bord 3) kwam juist wat minder prettig uit de opening. Geen ramp, maar ook geen stelling om ontspannen achter het bord te zitten. Roel (zwart aan bord 4) kon dat wel. In een typische Roel-stelling zette hij gewoon zijn stukken op de beste velden. Jan-Peter (wit aan bord 5 als invaller voor Ton) koos voor een rustige opening en zette net als Roel zijn stukken steeds net wat beter neer, zonder enige vorm van spektakel. Jessica (zwart aan bord 6) kwam wat gedrongen uit de opening, maar wel zo’n opening waar je dan wel weer een keertje losbreekt. Hans (wit aan bord 7 als invaller voor Derk) moest het initiatief aan zijn tegenstander laten en had wat openingsprobleempjes op te lossen. Thomas (zwart aan bord 8) verslikte zich vrij snel in de opening en kon meteen in de keep-houding. Al met al een gelijkwaardig begin van de wedstrijd waarin de subjectieve toeschouwer waarschijnlijk zijn eigen team als het meest kansrijk beoordeelt.

De eerste schermutselingen pakten niet in ons voordeel uit. Net toen het erop leek dat Thomas een beetje los begon te komen, wist zijn tegenstander precies dat beetje extra druk te zetten. Thomas moest een kwetsbare pion verdedigen, zijn tegenstander kwam met zijn toren binnen en onze eerste nul stond op het bord. 

Hans wist de gevaarlijke open c-lijn van zijn tegenstander te sluiten en bood na wat afruilen remise aan. En zo haalde hij zijn tweede remise binnen als invaller tegen op papier veel sterkere spelers! 

Léon kreeg zoals zo vaak weer gelijk… hij sloeg de aanval van zijn tegenstander af, hield een stuk tegen twee pionnen over en wist het technisch snel af te maken. 

Reinoud opende de stelling om zijn aanval te voltooien. Zijn tegenstander had zijn stukken weliswaar op de achterste rijen, maar wel op stevige posities verankerd. Reinouds aanval sloeg niet door, hij kwam minder te staan en gaf door tijdsdruk ook nog materiaal weg. 

En zo stonden we na de tijdcontrole 2,5-1,5 achter.

Mark had kunnen afwikkelen naar een pionneneindspel dat er remise-achtig uitzag. Zwarts enige kans was langs de h-lijn binnen te dringen, maar dan zou Mark via f5 binnendringen. Aldus geschiedde. Zwart haalde een dame op g1. Maar wit had inmiddels een pion op d7 en een koning op c7. Vanwege in de weg staande andere pionnen kon de zwarte dame niet dichterbij komen en er volgde zetherhaling en remise. 

Jan-Peter had geduldig zijn stelling verbeterd, maar het was marginaal. Het geduld van zijn tegenstander was echter op en die ging met een pionnenstorm in de tegenaanval. Daarvoor stonden JP’s stukken te goed, hij kon twee pionnen binnenhalen, moest nog wel wat matnetjes vermijden, maar kon uiteindelijk eenvoudig naar een gewonnen toreneindspel afwikkelen.

Jessica kwam inderdaad een beetje los, maar ging snel daarna met haar toren naar het verkeerde veld en verloor een pion. Eigenlijk was het verloren, maar ze wist de boel toch nog te compliceren. Haar tegenstander bleef cool en maakte het netjes af.

En zo stonden we 4-3 achter met Roel als laatste zwoegende speler. Ruime materiaalvoorsprong, in principe gewonnen, maar toch een stelling waar je moet oppassen en bovendien met nog maar een minuut of 4 op de klok tegen 8 voor zijn tegenstander. Het was zo spannend, dat het bijna niet na te vertellen is. Spannend voor de toeschouwers al, laat staan voor de spelers met al die mensen eromheen. 

Afijn, Roels tegenstander offerde zijn paard. Nu stond Roel een toren en wat pionnen voor, maar eeuwig schaak lag op de loer. Roel gaf een ongelukkig tussenschaakje, leek daarna niet aan de schaakjes van de witte dame te ontkomen, vond toen iedereen dacht dat het snel remise zou worden toch nog een vechtkans en kwam in een pionneneindspel terecht waar we nog steeds niet over zijn uitgepraat. Het werd remise, maar volgens Léon was het gewonnen en die heeft altijd gelijk. 

Disclaimer: het verslag dat u hier leest is geschreven zonder schaak-engines. De objectieve werkelijkheid kan dus afwijken van hoe wij de wedstrijd op de dag zelf ervaren hebben. Misschien was dat stukoffer toch goed, het dame-eindspel toch verloren of die openingszet niet zo slecht als wij dachten. U moet het er maar mee doen. 

En zo verloren we met 4,5-3,5. Op sommige borden had er echt wel meer ingezeten, maar toch valt er weinig af te dingen aan de overwinning van onze tegenstanders. Gelukkig is de regel dat Chinees eten altijd mag na een wedstrijd, om te vieren of om te troosten. En dat was gezellig als vanouds. Een overvloed aan gerechten en een overvloed aan conversaties. Een Tesla, een Volvo, een Audi, een trein, een paar doggy bags Chinees eten en fijne herinneringen togen in het donker weer richting de Randstad. Souburg ligt achter ons, Voorschoten (thuis) voor ons. Maar wie dan leeft, die dan schaakt.

Op de website van onze tegenstander staat het volgende lezenswaardige verslag:

Eerste kent een ware thriller (sksouburg.net)