Zaterdag 9 oktober zullen we niet snel vergeten. CSV 1 – Erasmus 1 stond op het programma. Wat een wedstrijd! Wat een spanning! Wat een sensatie!
Het hoogtepunt, of dieptepunt, vindt al snel na de start plaats. Roel (wit, bord 4) loopt nietsvermoedend met zijn telefoon, waar ook zijn geld in zit, naar de bar om een drankje voor zijn tegenstander te halen. Een speler van Erasmus ziet dat. In de hal horen we een hoop rumoer en discussie. Even later stormt de betreffende speler de zaal in om Roels tegenstander te vertellen, dat hij de partij kan claimen, omdat Roel met zijn telefoon in zijn hand heeft gelopen. Het lijkt er niet op dat Roels tegenstander er erg op zit te wachten; hij reageert nogal gelaten. Maar de medespeler is standvastig en Roels tegenstander gaat er uiteindelijk in mee.
De wedstrijdleider kiest vanwege de context en iets wat hij in het reglement niet duidelijk vindt, het appèl niet toe te kennen en laat de spelers doorspelen. Uiteraard met de kanttekening dat de tegenstanders protest kunnen aantekenen. Er is wat getwijfel en gedraal, uiteindelijk spelen Roel en zijn tegenstander verder, maar besluiten al snel om maar remise te spelen. Erg veel zin om door te spelen is er niet. Op dat moment staat Roel iets beter, maar ja, de partij is nog maar net begonnen.
Op dat moment is wel duidelijk dat dit een andere wedstrijd gaat worden dan tegen Overschie. Dit wordt geen amicale post-Corona-wedstrijd met een happy end voor ons, maar een kille strijd op het scherpst van de snede, en onze uitgangspositie ziet er niet geweldig uit. Wetende dat de KNSB streng is, gaan we er voor dit verslag maar vanuit dat we nu dus met 0-1 achter staan.
Jan-Peter:
Ik val met zwart aan bord 5 in voor Ton en speel de opening bagger. Ik kom steeds net een zetje te kort om los te komen. Totdat mijn tegenstander een tussendoorzetje speelt, c2-c3. Dat geeft me precies tijd om mijn ontwikkeling te voltooien. Ik kom een fractie beter te staan, maar het is minimaal en door de schrik van de opening bied ik remise aan, wat wordt aangenomen 0,5-1,5.
Overigens heb ik dan tijdens mijn rondje langs de borden al gezien dat we er prima voor staan. De herintredende Léon (zwart, bord 1) komt comfortabel uit de opening, ruimtevoordeel en initiatief. Mark (wit, bord 2) staat al na 8 zetten verschrikkelijk goed, zo niet al gewonnen. Zijn tegenstander (die hierboven al figureerde) zal na afloop melden dat hij het Frans altijd zo speelt, en dat het goed houdbaar is, maar Mark gelooft er weinig van en gaat vol in de aanval. Reinoud (zwart, bord 3) staat materiaal voor, heeft wat problemen op te lossen, maar zou dit ook moeten kunnen winnen. Thomas (wit, bord 6) komt ook lekker uit de opening. Jessica (zwart, bord 7) staat wat gedrongen, maar dat is inherent aan de variant die ze speelt. Zo eentje waar zwart wat geduld moet hebben. En Derk (wit, bord 8) staat prima en heeft verschillende aanknopingspunten om zijn voordeel uit te breiden. Niets aan het handje dus, ondanks onze achterstand. En inderdaad wint Mark vrij makkelijk en overtuigend in 23 zetten: 1,5-1,5.
Maar dan ontploft er een en ander op de borden. De eerste bom is nog in ons voordeel: Jessica komt steeds iets beter te staan, maar duidelijk is het allerminst. Haar tegenstander doet haar echter een stuk cadeau: 2,5-1,5. Derk staat inmiddels gewonnen, maar staat ineens een röntgenschaakje toe en kan opgeven: 2,5-2,5. Reinoud overziet een truc met een paardvork en moet ofwel eeuwig schaak houden ofwel zijn voorsprong in materiaal teruggeven. En Thomas heeft een aanval van zijn tegenstander onderschat en moet keepen. Het ziet er niet best uit. Léon staat nog steeds beter, maar het is wel ingewikkeld. Op alle drie de borden hebben we bovendien tijdnood.
Helaas neemt Léon onder tijdsdruk een paar verkeerde beslissingen. Zijn voordeel wordt minder, zijn tegenstander gevaarlijk, er komen twee witte torens op de 7e rij en Léon verliest. 2,5-3,5. We hadden alle tijd om de partij te bekijken met gentleman-als-altijd Olivier Vrolijk, want de resterende partijen duurden en duurden maar.
Reinoud kiest ondanks de schrik van zijn misrekening en tijdnood niet voor de remise, maar begint de partij min of meer opnieuw. Hij krijgt een dame-eindspel met een pion meer. Makkelijk als je rating meer dan 2850 is, heel ingewikkeld voor iedereen daaronder. Thomas heeft ondertussen opeens een stuk cadeau gekregen. Zijn tegenstander heeft er wel twee verbonden vrijpionnen voor, maar het zou te winnen moeten zijn. Eigenlijk begint deze partij ook opnieuw. En dan moet ik er helaas vandoor wegens een lang geplande afspraak. Ik hou mijn telefoon in de gaten voor nieuwe uitslagen, maar het duurt maar en duurt maar…
Mark:
Ondertussen heb ik aan Reinoud en Thomas gemeld dat één van hen het minieme voordeel zal moeten omzetten in de winst, maar eerlijk gezegd heb ik daar maar weinig fiducie in. Maar ik heb buiten deze twee kanjers gerekend. Om de woorden van een ander teamlid te gebruiken, dat ongetwijfeld het volgende verslag zal schrijven: “Ze zaten als tijgers in de nekken van hun tegenstanders. Af en toe gingen ze flink schudden om vervolgens weer even rustig af te wachten of er nog levenstekenen te bespeuren waren, maar ze lieten nooit los. Uiteindelijk moesten hun prooien de strijd staken en berusten in hun onvermijdelijke lot…”
En zo zag ik alweer een klein wondertje zich voltrekken, en hebben we na 2 wedstrijden zomaar het volle pond.
Voor Erasmus waren de druiven zuur, getuige hun tweet na de wedstrijd:
“Het eerste van @SVErasmus geeft twee matchpunten cadeau in klasse 3F van de #KNSB competitie tegen het eerste van CSV #ZwaarOnterecht #Onbegrijpelijk #SinterklaasIsWeerInHetLand”
Met die Sinterklaas zal de auteur wel niet op Roel doelen, en met Zwaar Onterecht zullen wel niet de toch niet ongelukkige overwinningen aan bord 1 en bord 8 bedoeld worden, maar het protest is inderdaad uitgebreid ingediend, en zal door de strenge KNSB wel worden gehonoreerd, dus we houden het maar op 4.5-3.5. Op naar Souburg, waar de sfeer altijd opperbest is! Net als tijdens ons etentje na de wedstrijd trouwens.