Dit is de eerste keer dat ik als teamleider optreed bij een externe partij, en maar de tweede keer dat ik zelf meedoe als speler in een externe partij. Ik wil mijn verslag beginnen met een woord van dank. Ik voel mij zeer geïncludeerd in deze prachtige vereniging en ben blij dat ik deze taak op mij heb kunnen nemen, en zeker ook met het resultaat van deze ronde. Wij wonnen deze ronde namelijk 5-3. Driemaal winst, éénmaal verlies en vier remises. In dit verslag zal ik kort vertellen over de afzonderlijke partijen en het verloop van de ronde.
Door Menno van Beek
Inleiding
Wij speelden om 13:00 op 9 oktober van dit jaar in de Voorhofkerk, een locatie waar CSV
eerder gespeeld heeft, en speelden tegen een ploeg uit Krimpen aan den IJssel. Wij zaten in een vrij ruime zaal met een podium en veel tafels en natuurlijk veel borden. Ook de ploeg KNSB 1 was aanwezig, en zij wonnen hun partij eveneens met een score van 5-3. Zodra
iedereen er was werd omgeroepen wie met wie gepaard was en ging iedereen zitten aan zijn bord, de partijen waren toen begonnen. Wij hadden geen voordeel wat betreft onze rating en speelden tegen veel jeugdspelers en konden dus rekenen op meer weerstand dan de ratings impliceren, immers zijn de ratings vaak niet representatief wat betreft de werkelijke speelkracht bij jeugdspelers. Zo speelde ik tegen een jeugdspeler met een rating van 781, maar hij speelde als iemand met een rating van minstens 1300. Maar in onze ploeg speelden ook jeugdspelers, Parsa Mohebbinezhad, Marco de Koning, Marc den Uijl en Pieter Visser, die eveneens niet onderschat mogen worden.
De Partijen
Parsa Mohebbinezhad, onze sterkste jeugdspeler, speelde op bord 1. Hij speelde tegen een
speler van formaat en wist het met de zwarte stukken tot een remise te brengen. Een grote
prestatie, zeker aangezien zijn tegenstander een rating had van 1839.
Harry Stroosma speelde op bord 2 en had voor een lange tijd het voordeel in een Koning-
Indische verdediging met wit, waarbij zijn tegenstander op zet 5 al een blunder van formaat maakte, hij speelde de zet e5 waarbij hij zijn eigen koningsstelling liet openen terwijl hij nog
niet gerokeerd was! De partij eindigde echter in een remisestelling met een pion extra in een
toreneindspel die niet met perfect spel van beide kanten kon promoveren met winst van de
andere toren of het behouden van de nieuw-gepromoveerde dame.
Mike Kemner speelde op bord 3. Hij speelde zwart in een Siciliaanse verdediging en wist in
een wat vervelende stelling zijn tegenstanders actieve spel te doden, waarna de partij eindigde in remise in een gelijk lopereindspel. Toen deze partij eindigde, was het resultaat van de partij in zijn geheel besloten. Het was toen 4.5-2.5, met nog één partij die uitgespeeld moest worden. Ons team kon alleen nog maar winnen nu. Mike haalde met zijn partij de overwinning definitief binnen.
Marco Tjepkema speelde op bord 4. Hij speelde wit en speelde een remise. Hij stond voor
een tijd lang een pion achter, herwon deze later, en stond in een stelling met een betere
pionnenstructuur, maar wel met twee paarden tegen een loperpaar in een open spel. De beide spelers besloten tot remise.
Pieter Visser speelde op bord 5. Zijn partij was een wonder. Hij stond stevig achter, maar
probeerde zich nog te verzetten tot het einde. Uiteindelijk blunderde zijn tegenstander
domweg een toren zonder enige vorm van compensatie, waardoor Pieter de partij won. Het
winnen van dit spel was beslissend voor de ronde. Door Pieters winst was het 4-2 geworden, en niet 3-3 zoals verwacht. Het blijkt dat verbeteren doorspelen zo zijn voordelen heeft, of in ieder geval dat het al snel opgeven niks doet behalve het wegnemen van de kans op remise of winst. Na deze partij was het alleen nog maar nodig om minstens één van de partijen in remise te laten eindigen, en dat gebeurde, zoals eerder vermeld.
Marco de Koning speelde op bord 6. Jammer genoeg verloor hij zijn partij, want zijn paard
werd ingesloten in de opening. Wel speelde hij door tot het einde, totdat hij alleen nog maar
zijn koning overhad. Dit doorbijten is iets waar ik veel respect voor kan hebben, en ik was
blij om te zien dat hij het niet opgaf.
Menno van Beek, ikzelf, speelde op bord 7. Ik speelde tegen een jeugdspeler, en hij speelde
het Londens Systeem tegen mijn Konings-Indische verdediging. Ik speelde voor de
thematische breuk e5. Na enkele zetten verloor mijn tegenstander een pion in een explosieve positie wat betreft tactiek. Na een aantal stukken geruild te hebben in het centrum was het een loper-tegen-paard-eindspel waar ik een pion extra had, en ik wist zijn paard in te dammen en zijn tegenspel te stoppen. Na een tijdje won ik zijn paard door een penning te gebruiken, en met mijn vrijpion op de b-kolom maakte ik het spel af, hij gaf het op na ongeveer 40 zetten.
Toen ik won, stond het daarna 3-2, en dus stonden wij voor. Het leek alsof Pieter zou
verliezen, maar zoals eerder verteld, won hij zijn partij op wonderbaarlijke wijze.
Marc den Uijl speelde op bord 8. Hij speelde wit tegen een jeugdspeler en wist al heel snel
een groot voordeel te behalen, onder armere met behulp van een mooi aftrekschaakje, die ik nog kon zien terwijl ik zelf aan het spelen was, waarmee hij de kwaliteit won, en uiteindelijk de hele partij. Toen hij won, stond het 1-0.
Een korte chronologie
De eerste partij werd gewonnen door Marc den Uijl, waardoor het 1-0 stond. Hierna wist
Parsa Mohebbinezhad remise te spelen, en stond het 1.5-0.5. Hierna verloor Marco de
Koning zijn partij, en speelde Marco Tjepkema remise, toen stond het 2-2. Hierna won ik
mijn partij en kort daarop won Pieter Visser zijn partij, toen stond het 4-2. Hierna speelden
Mike Kemner en Harry Stroosma remise, en de ronde eindigde met 5-3, KNSB 2 won de
ronde.
De volgende ronde
Het was dus een spannende partij, met een flinke opluchting toen Pieter Visser won en Mike
Kemner de remise binnenhaalde. Iedereen heeft prachtig gespeeld, en ik ben zeer tevreden
met het verloop. De volgende ronde speelt KNSB 2 op 27 november van dit jaar tegen DD 4
thuis. Wij hebben dan wel een nadeel wat betreft rating, maar dat hoeft ons niet in de weg te
staan, en zal ons niet belemmeren om ons best te doen. Tot de volgende keer!