Zaterdag 23 november speelde CSV 2 haar tweede uitwedstrijd tegen DD 4 in Den Haag in het Nationaal Schaakgebouw aan de Van Speijkstraat 1. Na een voorspoedige metro/tram rit bereikten we dit historische gebouw in het hartje van Den Haag. De tijd heeft hier al geruime tijd stil gestaan, hoewel de schaakklokken nieuw waren. Verder is het een interessant schaakmuseum.
Ik had Harry weten over te halen mee te spelen met het argument dat hij daarna naar zijn zoon in Mariahoeve kon gaan. Daar had hij zoveel zin in dat hij onvervaard ten aanval toog, een pion won en een mataanval lanceerde met 2 torens op rij 7 en een loper. Het ondekbare mat beëindigde de partij voordat wij goed en wel begonnen waren: 0-1. “Ik blijf nog een poosje kijken” zei Harry toen. Harry had alle tijd om de museumschatten te bewonderen. De partij van Robbert duurde vreselijk lang, maar dat lag niet aan Robbert. De reden was een paardvork van Robbert, waarna zijn tegenstander ruim een uur in gepeins verzonk. Na 11 zetten had hij nog 7 minuten over voor 29 zetten. Zoiets loopt niet vaak goed af en zo stonden we om 15.30 uur met 2-0 voor. Willem kreeg te maken met een vredelievende tegenstander die gebruik maakte van de mogelijkheid om veel stukken af te ruilen, zodat er een eindspelletje op het bord kwam met een loper tegen paard, waar niet meer inzat: 0,5-2,5.
Derk kwam al snel een pion voor, waarna zijn tegenstander vol de aanval inging en een kwaliteit offerde. Toen de kruitdamp was opgetrokken, bracht Derk de stand op 0,5-3,5. Daarna kon DD4 aan het 8ste bord iets terugdoen. Ard maakte zijn debuut en speelde een spannende partij waar hij in het eindspel een dubbele aanval over het hoofd zag: 1,5 – 3,5. Hans kwam met ruimtevoordeel uit de opening en zette een koningsaanval op. Toen zijn tegenstander zijn dame naar b5 bracht om mat in 1 te dreigen, besloot Hans een volle toren op f8 te offeren indachtig aan het kruitschip van Van Speijk in de Antwerpse haven. Dit liep trouwens ook slecht af, maar niet voor mij: ondekbaar mat bracht de stand op 1,5 – 4,5. Sina bracht de stand na een zenuwslopende partij op 1,5 – 5,5. Hij was een pion voor gekomen, gebruikte zijn tijd heel goed en kon zijn tegenstander tot in het eindspel onder druk houden. Sina stond al gewonnen, toen zijn tegenstander een dubbele aanval toeliet en met een volle toren verlies gelijk een einde maakte aan de partij. Arjan tenslotte speelde tegen verreweg de sterkste speler van DD4. Hij kwam weliswaar een pion voor, maar zijn tegenstander had tegenspel. Het leek lange tijd gelijk op te gaan, maar in het verre eindspel ging het mis voor Arjan: 2,5 -5,5 was de eindstand en om kwart voor zes togen we naar huis. Bij de tramhalte ontfermden we ons over een ontredderde Vlaming, die op de heenreis naar Den Haag een eindeloze busreis van Schiedam naar Den Haag had gemaakt vanwege werkzaamheden aan het spoor. We hebben hem meegenomen in de metro en op tijd voor zijn trein naar Brussel afgeleverd op Rotterdam CS. Het vertrouwen in de NS is hij verloren, maar in schakers niet!