‘Hoe dundoordebroek een nieuwe dimensie kreeg’
Maandagavond 10 december 2018
Het is kwart over elf als toeschouwers zich verzamelen rond het laatste bord van de wedstrijd Erasmus 4 tegen CSV 2. De stand is op dat moment 3-4 in ons voordeel, dus een halfje is voldoende. Het bord is nummer 2 waar Ton Dulk toch bereid is gevonden om te spelen tegen zijn tweede club, na een hele late afzegging en enige paniek bij ondergetekende teamleider. Roel heeft ondertussen de lokale stapel Story’s nog enig nut gegeven door deze als onderzetter te gebruiken voor het notatieformulier zodat hij de zetten kan noteren. De tijdnoodfase is aangebroken….
In een Engelse opening is het Ton niet gelukt om heel makkelijk een opening te forceren; sterker nog zijn tegenstander blijkt taaier dan verwacht en houdt de stelling aardig dicht. Om een 4-4 uit het vuur te slepen zal zijn tegenstander op winst moeten spelen, en probeert dit ook middels een soort van kwaliteitsoffer waarbij hij twee paarden geeft voor een toren en een pion van Ton. De pion die hij echter verkrijgt is wel een vrije a-pion en Ton moet ook nog aardig keepen om de druk op de d6 pion te verlichten, en tevens om niet te veel ruimte weg te geven op de open 7e en 8e rij. Zijn tegenstander ruikt zijn kans en begint met een opmars van zijn vrije a-pion: a4, a5, a6. Maar dan ziet hij iets over het hoofd. Tons dame ziet kans schaak te geven en zo de stelling van de tegenstander binnen te komen, als hij dan ook nog kans ziet zijn paard erbij te halen met matdreiging is zijn tegenstander gedwongen zijn toren terug te halen. Helaas voor hem is het al te laat en met een mooie combinatie beslist Ton de partij. Eindstand 5-3!!!
Als teamleider begint het gepeins dan eigenlijk pas; hoe heeft het toch zo ver kunnen komen??? Om 22.00 prijkte er namelijk al een prachtige ½ – 3 ½ tussenstand op het scorebord die als volgt verkregen was. Op bord 4 was Hans Uittenbogaard dit keer als eerste klaar, hij verkreeg een stelling waar ik in eerste instantie niet zo blij mee was (Hans trouwens ook niet) losse c pion, losse a pion en de dreiging van binnenkomende dubbele witte torens. Tot zijn grote verbazing besloot zijn tegenstander echter niet om het voordeel van dubbele torens te gebruiken, maar ging over tot een ruil die dankbaar door Hans aanvaard werd. Met als gevolg: Hans een vrije a pion, een pion van zijn tegenstander op c3 die zijn eigen loper blokkeerde, een paard van Hans op c4 die en de opmars van de a-pion kon ondersteunen en de blokkade van de c-pion in een houtgreep hield. Waardoor zijn tegenstander gedwongen was, zijn loper te offeren voor de doorstotende a-pion. En Hans de partij vakkundig uit kon schuiven. Op bord 1 sleepte Roel daarna het tweede punt binnen, ook hij was niet echt tevreden met zijn partij. Ergens in het middenspel maakte hij een tactische blunder waardoor zijn tegenstander toch echt beter kwam te staan. Gelukkig maakte zijn tegenstander ook een blunder, waardoor Roel plots compleet gewonnen kwam te staan en het tweede punt van de avond binnen was (0-2). Op bord 8 kreeg Harry een zware pionnenaanval over zich heen met opstormende g h en f pionnen, na deze afgeslagen te hebben bleek er echter weinig potentie meer in de stelling te zitten waarna er tot een puntendeling besloten werd (½ – 2½). Dan mijn eigen partij op bord 3, eigenlijk was het de bedoeling dat ik op bord 2 zou plaatsnemen, maar aangezien Ton al erg vaak tegen respectievelijk Roels en mijn tegenstander gespeeld had vroeg hij om de voor hem onbekende tegenstander op bord 2. In een door mij erg geliefde opening ruilde ik het paard op f6, waarna mijn tegenstander met de e-pion terugnam. Om de zwarte loper wat in te perken besloot ik om c5 te spelen en niet om de c-lijn te openen. Mijn tegenstander probeerde de stelling op de damevleugel vast te zetten door het spelen van b5?! Na mijn b4, en zijn a5 dacht hij de boel te kunnen stabiliseren. Ik speelde echter a4, welke hij niet had zien aankomen. En met mijn sterke witte loper erbij kwam hij plots voor allerlei problemen te staan. In de rest van de partij kwam hij dit niet meer te boven, probeerde nog met een schijnoffer de stelling te redden, maar kon uiteindelijk niet voorkomen dat met een gezond stuk en vrijpion voor de partij een prooi voor mij was (½ – 3 ½).
En toen was het tijd om me op de andere borden te concentreren, en zag alles er goed uit. Rijp voor een grote overwinning….dacht ik….
Op bord 2 had Ton de al eerdergenoemde lastige stelling, maar Ton is Ton nietwaar? Op bord 5 had Willem een kwaliteit en een pion veroverd op zijn tegenstander en leek het slechts een kwestie van tijd voor hij zijn overwinning kon pakken. Op bord 6 stond invaller Marko 2 pionnen voor in een prima stelling en op bord 7 was Hans Blokland in diep gepeins verzonken in weer een complexe stelling, maar geen reden om me druk om te maken. Dat vond Hans ook niet, en kijkend naar de tussenstand en het concluderen na het diepe gepeins dat forceren onnodig was en zelfs zou kunnen leiden tot vallen op diepe messen van zwart besloot hij remise aan te bieden wat ook aanvaard werd (1-4). Tevreden besloot ik een sigaretje te roken in de tuin van Arcadia; prima partij gespeeld, 1-4 tussenstand, betere stelling op aantal borden, wat kan een teamleider nog meer wensen? Met een grote glimlach op mijn gezicht kwam ik de speelzaal weer in, waar Marko met de vraag kwam of hij op remise mocht spelen. Natuurlijk! Geen enkel probleem, daarmee zou de overwinning een feit zijn. Maar toen begon de ‘dundoordebroek’ ellende.
Op bord 5 blunderde Willem pijnlijk door een paardvork op h3 over het hoofd te zien waarbij zijn dame op f2 verloren ging, hij besloot direct gedesillusioneerd op te geven (2-4). Op bord 6 had Marko dus gevraagd of hij op remise mocht spelen, en aangezien ik dat een prima idee vond was hij dan ook ijverig aan het zoeken naar de mogelijkheden hiervoor. In zijn ijver was hij echter even vergeten dat een dame en toren van zijn tegenstander op de d-lijn best gevaarlijk kunnen zijn. Na een schaak op d8, gevolgd door Koning g7 en Dame e7 schaak besloot hij helaas niet om zijn paard naar f7 terug te halen maar om Koning g8 te spelen waarna zijn blij verraste tegenstander hem mat kon zetten met Toren d8 (3-4). En dan krab je je als teamleider toch wel even achter de oren. Zoals altijd had ik van tevoren voor onderschatting gewaarschuwd, dit is nou niet bepaald het sterkste team in onze poule maar wel redelijk gelijkmatig qua rating over de hele breedte. Om 17.00 werd ik nog geconfronteerd met een hele late afmelding, aangezien Rudsel op zijn eerste werkdag bij zijn nieuwe baas geen idee had hoe laat hij thuis zou zijn. Gelukkig was Ton bereid toch te spelen, ook al was het tegen zijn andere club, waardoor er toch een alleszins respectabel team op de been was gebracht. Had ik de opstelling toch moeten aanpassen?
En toen dus dat taaie laatste bord….met een stelling die echt niet zo makkelijk was..stel je voor zeg; win je van De Pionier, om dan vlak voor het einde van het jaar toch puntverlies te leiden.
Gelukkig kon u de uitkomst al eerder lezen, en hebben we ook de vierde wedstrijd tot een goed einde kunnen brengen. Zo sluiten we het jaar af, als trotse koploper in klasse 2A, op kampioenskoers met 8 matchpunten en 21 bordpunten. Hopelijk brengt het nieuwe jaar ons net zoveel mooie wedstrijden, enerverende potjes met als uiteindelijke beloning de eerste plek in 2A. En als dat dan gepaard gaat met momenten van ‘dundoordebroek’ ? Het zij zo!
Iedereen fijne kerstdagen, een gelukkig nieuwjaar en een gezond 2019 gewenst!