CSV 3 gaat over de Algerabrug voor de IJsselstrijd

We speelden in de tweede ronde van de derde klasse (B) tegen onze vrienden uit Krimpen. Bij deze club speelt een aantal van onze leden op de maandagavond mee in de competitie, dus een soort halve thuiswedstrijd eigenlijk.  Krimpen had de eerste ronde verloren, maar dat zegt natuurlijk niets. Op basis van een vergelijking van de teamratings zou je vooraf kunnen zeggen dat het een pittige strijd zou moeten worden. Arjan en Richard konden beiden niet op de 29e oktober en dus besloot Richard Krimpen te verzoeken om 2 partijen vooruit te spelen. Dat verzoek werd gehonoreerd en op maandagavond 22 oktober trapten we beiden op de fiets over de Algerabrug richting de nieuwe locatie van Krimpen (De Pannekoe).
(door Richard van de Velde)

Arjan en Richard spelen ‘celibatair’
Arjan mocht het op bord 6 proberen tegen Ed Hermans met een rating van 77 punten meer dan Arjan en ik op bord 5 tegen Henk Stam met zelfs 103 punten in de plus. Om even over tienen reden we al weer over de IJssel met een 0-2 voorsprong op zak!

Onze partijen hadden nogal wat overeenkomsten, in beide gevallen waren de dames al vroeg uit het spel en in beide gevallen was dat in ons voordeel. Na een zet of 6 stuurde Ed op bord 6 tegen Arjan, met wit aan op een min of meer gedwongen dameruil om de val van diens toren op a1 te voorkomen. Dat hem dat een pion zou kosten, nam hij kennelijk voor lief. Kort daarop viel er slordig in het centrum een tweede pion van wit, na enige zetten gevolgd door een vork op de witte loper en toren van wit. Om de schade te beperken sloeg wit met zijn loper één pion op b7 om zo zijn toren te redden. Kort daarna viel er een derde pion op de inmiddels ietwat kale linkerflank van wit, zodat Arjan toen 5 punten voorstond. Normaliter geeft men dan op, maar zijn tegenstander zag nog kansen met twee torens, een paard en een door Arjan onverdedigbare dubbelpion. Om de angel uit het spel te halen, koos Arjan voor een gedwongen torenruil, die hem nog bijna ging bezuren: wit was inmiddels enigszins gedemoraliseerd en gaf al op voordat hij doorhad dat hij met een vervolgzet een paard zou kunnen terugwinnen. Kortom: de aanhouder wint en doorvechten loont dikwijls, maar je moet dat dan wel doen… 0-1

Richard kwam sterk uit de opening met wit. Na een paardruil speelde Henk een paar zetten met zijn dame, wat mij al snel positioneel voordeel opleverde. Op de 8e zet besloot Henk de dames te ruilen, wat ik normaal gesproken jammer vindt, want dan is de slagkracht uit mijn aanval. Maar nu pakte het goed uit voor mij. ik had al gerokeerd en had 2 stukken en een pion ontwikkeld tegen 2 pionnen voor zwart. Op de 13e zet (!) maakte hij een foutje door zijn paard in de penning te zetten en gaf mij de kans om mijn f pion bij te schuiven om het zwarte ros te verschalken. Op de 15e zet maakte ik ook een foutje wat mij een pion kostte. Per saldo had ik dus slechts 1 punt voorsprong, maar wel een veel betere stelling. Na het ruilen van een toren, kon ik met mijn andere toren zijn bastion op de koningsvleugel binnendringen. Daarna kon ik mij ook nog een discutabel loperoffer permitteren, want op zet 30 zag hij een dubbele aanval op koning en toren over het hoofd en gaf hij op. 0-2

Het vervolg op 29 oktober
Op maandag 29 oktober kwamen Bas (als vervangend teamleider), Cees, Jan, André, Petra en Marco als invaller op bord 1, over de brug voor de rest van de match.

Om met onze zeer gewaardeerde invaller te beginnen, Marco speelde op bord 1 (als invaller voor Pepijn, die helaas opnieuw niet kon spelen) tegen oud CSV lid Evert Hoogervorst. Met wit kwam Marco sterk uit de Italiaanse opening door het paard op f6 te pennen, terwijl zijn eigen stukken voldoende ruimte hadden. Dit gepende paard bleef lange tijd de hoofdrol spelen in de partij. Uiteindelijk werd deze geruild en kwam zwart met een zeer zwakke dubbelpion te staan en een gebrek aan ruimte. Dit benutte wit knap door één pion op te pikken en positioneel voor te komen. Door een knappe dameruil (daar zijn ze weer die dames) kwam wit een 2e pion voor. Vanaf dit punt was het een kwestie van de laatste loper en twee torens ruilen. Eén toren en de loper gingen er snel af. Toen besloot Marco de laatste toren geforceerd te ruilen met een pionoffer. In het resterende eindspel was het snel uitgetikt en was het 0-3.

André is back!
André mocht het opnemen tegen Robert Lecomte, met een rating van een krappe 100 punten meer dan hem. André is er even een jaartje tussenuit geweest en is sterk teruggekomen. Hij straalt plezier en gretigheid uit en is van plan al zijn externe partijen te winnen en heeft dat tot op heden waar gemaakt! Na een opening zonder bijzonderheden wist hij Robert in het middenspel in een truc te laten trappen, waardoor hij een stuk won. Daarna zette hij met een slimme pion in het centrum de partij helemaal naar zijn hand. Toen was het nog een kwestie van uitspelen, maar Robert gaf gelijk op, André stond helemaal gewonnen, dus 0-4!

Bas weer even teamleider
Bas mocht als vervangend teamleider nog even aan de bak in de partij van Jan. Jan wilde graag remise aanbieden en gezien de stand werd dat door Bas gehonoreerd. Het remiseaanbod werd echter geweigerd en Jan kon alsnog aan de bak. Jan speelde met zwart tegen Donger Chen; een jonge dame zonder rating. Altijd lastig om dan in te schatten waartoe zij in staat is. In de opening maakte Jan een ontwikkelingsfoutje, waardoor hij het initiatief volledig kwijt was. Het werd een partij met positiewisselingen, die door beide spelers waar mogelijk werden afgekapt door stukkenruil. Aan het begin van het eindspel, waarbij ze qua materiaal gelijk stonden, met veel pionnen en de koning in het midden, liep Jan, zoals gezegd naar Bas met de vraag of hij remise kon aanbieden. Wit weigerde evenwel en ze begonnen aan het complexe eindspel. Aanvankelijk dacht hij op voordeel te staan, maar uiteindelijk moest hij vechten voor remise. Donger promoveerde en Jan ook op de volgende zet. Na vele schaakjes liet zij zich verleiden tot het slaan van zijn laatste pion. Jan nam het schaak geven over en dwong remise af door eeuwig schaak. Ook hier speelde de dame een belangrijke rol, maar dan als pittige tegenstander van Jan (lol). De overwinning was hiermee in ieder geval binnen: 0,5-4,5

Bas speelde tegen Peter de Weerd wat op basis van de rating kansen zou bieden. Bas is ongeacht de sterkte van zijn tegenstander iemand die degelijk speelt en moeilijk te verslaan is, maar ook net zo moeilijk de volle winst kan pakken. Peter en hij deelden het punt: 1-5.

Cees en Petra komen vanavond net te kort
Cees had besloten om voor deze keer toch de uitwedstrijd te spelen; Krimpen is tenslotte om de hoek. Cees speelt extern vaak erg sterk en heeft om die reden ook een mooie rating opgebouwd. Deze avond mocht hij aantreden tegen Eric Hill, met een rating die 50 punten lager was dan die van Cees. Dat zou dus logischerwijs een punt moeten opleveren of minimaal een remise. Blijkbaar had hij zijn avond niet, want helaas moest hij het punt aan Eric laten en kreeg Krimpen een iets draaglijker stand: 2-5.

Tot slot onze eigen dame, Petra, die in de eerste ronde een mooie remise wist te fabriceren. Ze trad aan tegen Joost van de Valk met een rating van 1524 en dat op bord 7. Dit zou voor Petra een taai potje worden. Gelukkig was op enig moment al duidelijk dat de winst ons niet kon ontgaan en was de druk er iets vanaf. Petra stond lange tijd gelijk, maar door twee in de hoek gedreven verdedigende torens had zij te weinig stukken om goed aan te vallen en verloor zij de partij. Petra speelt dit seizoen voor het eerst in teamverband en moet nog wennen aan het idee dat je ondanks persoonlijk verlies, gewoon blij kan zijn met een teamoverwinning. Het teambelang prevaleert boven het individuele belang. Het gaat er om de punten op het juiste moment te pakken. Ik ben er van overtuigd dat Petra ons in dit seizoen nog gaat verrassen en straks misschien op een cruciaal moment het beslissende punt gaat pakken.

We hebben een mooi team zo en vooralsnog doen we gewoon mee voor promotie. En dan heeft Pepijn nog niet eens kunnen spelen. Maar met invallers als Marco, Björn en Robbert achter de hand hoeven we ons ook niet direct ongerust te maken als iemand een keer niet kan. Op naar de 2e klasse!

Opgetekend door een trotse teamleider: Richard van de Velde