Uiteindelijk moest de kampioen van de promotieklasse er aan te pas komen, maar het bekeravontuur van CSV is voorbij. Messemaker 1847 bleek met 3-1 te sterk.
Op 14 maart maart traden we aan tegen het sterkste viertal in de RSB: het bekerteam van Messemaker 1847. Met een gemiddelde rating van ruim 2000 een grote horde op weg naar de finale. Daarmee was de parallel snel getrokken met de KNSB-beker wedstrijd tegen Sliedrecht van eerder dit seizoen, toen het team ook een tegenstander van dat formaat kreeg te verwerken en er met 3-1 werd verloren.
De speellokatie van Messemaker is lastig te vinden, daarom hebben ze zelfs een filmpje op de website gezet om uit te leggen hoe je er komt. Jan ten Brinke had dat gemist en reed dus een tijdje in de rondte. Met een kwartier vertraging kon er uiteindelijk begonnen worden. Messemaker was zo sportief om de klok pas na 10 minuten aan te zetten.
Vanuit de opening werd hier een daar het krachtsverschil al duidelijk, en toen de teamleider zo rond 21:30 kwam binnenwandelen keek Jaap Rusch (1) al tegen een moeilijke stelling aan. Zijn Lc1 moest b2 blijven dekken, dus kon de toren van a1 ook nog niet meedoen.
Arjan Terlouw (2) leek een koningsaanval in gang te zetten in een stelling met tegengestelde rokades. Bij Thomas Herrewijn (3) en Jan (4) was nog weinig gebeurd.
Arjan zette echter niet door, verloor wat tempi, en liet zijn tegenstander met f5! een tegenaanval inzetten. Opeens was het gevaarlijk en met een mooi paardoffer maakte zijn tegenstander het af: 1-0 achter.
Op de andere borden weinig zicht op punten, dus we waren al bang voor een snelle 4-0. Jaap was inmiddels los gekomen, maar dat had een pion gekost. Zijn tegenstander verzuimde met een combinatie nog een pion te winnen, en even leek het alsof Jaap nog kon vechten voor remise. Een blunder maakte echter een eind aan de illusies. Jaaps loper werd gepend tegen zijn toren, en dekken had geen zin, omdat zijn tegenstander dan alle stukken kon ruilen en een gewonnen pionneneindspel kon overhouden.
Niet veel later gaf Jan zo zijn pion op f6 weg, en moest hij een paard+toren eindspel keepen met een pion minder.
Toen zijn tegenstander een vrijpion tot a7 wist te krijgen begon het hopeloos te worden, en niet veel later was ook daar het punt binnen voor Messemaker en zat ons bekeravontuur erop.
Dan Thomas nog. Ik had het eerder al over de KNSB-beker wedstrijd waarin Thomas wist te winnen, zou hem dat nu ook lukken? Nee, was het simpele antwoord: twee pionnen achter in een tijdnoodduel tegen iemand met 2000+. Zijn tegenstander deed het echter rustig aan. Hij besloot een kleine kwaliteit te winnen tegen een pion, en geloofde wel in de goede afloop met zijn twee stukken. Thomas had met zijn 2 torens nog een trucje: mat op de achterste rij. Na Txb7 was het dus zaak om zijn tweede toren op de achterlijn te krijgen. De stukken van zijn tegenstander stonden wat los, dus je kan het allicht proberen. Thomas koos voor Te1, met een ongedekte (en dus gepende) loper op e5, moest zwart het nog wel even goed doen. Groot was dan ook het ongeloof toen Thomas na …Le5-f6?? het winnende Te8 mat mocht uitvoeren. Een mazzeltje, maar Thomas bevestigt zijn reputatie als reuzendoder nogmaals.
Een 3-1 nederlaag tegen de RSB-kampioen (en, die durf ik wel aan, aanstaand bekerwinnaar) is zeker geen schande. Volgend seizoen proberen we het weer.