Landau Axel 2 tegen CSV 1: 4 – 4

Een gelijkspel tegen het tweede team van Landau. Je kunt hier op twee manieren naar kijken. Goed dat we niet verloren hebben na die verre reis naar Axel. Het eten in de Egyptische Pyramide zou niet gesmaakt hebben. De andere zienswijze is dat ons team op papier wel de hoogste rating heeft, maar dat (nog) niet heeft waargemaakt. Daar moet dus op korte termijn werk van gemaakt worden. Het is blijkbaar na drie promoties in drie jaar wat wennen in de derde klasse van de KNSB. Dit seizoen wordt dat onze doelstelling. Axel is anderhalf uur rijden als je de snelste weg neemt, maar je kunt er ook langer over doen. Tegen 13 uur kwamen de laatste spelers binnen en zij waren nog wel als eersten vertrokken. Ze hebben dan ook uitvoerig Vlaanderen en Axel doorkruist. We hebben ze uiteindelijk op tijd met onze tijdens de wedstrijd verboden technische hulpmiddelen binnengeloodst. Het team van Landau bestond uit 4 Belgen, 2 Nederlandse mannen en 2 Zeeuwse meisjes. Dat maakt dat de gemiddelde KNSB rating van dit team (1894) niet veel zegt. Van 2 Belgische spelers is de FIDE rating meer dan 200 punten hoger. Kortom vooraf beseften we goed dat we dit team niet moesten onderschatten. Dan nu het verloop van de wedstrijd.

Aan bord 7 speelde Jan Peter met wit een agressieve opening tegen Iris Schelleman (1758). Iris speelde in mei 2015 mee bij het NK meisjes C en had twee jaar geleden nog een rating van 1100. JP offerde in de opening enkele pionnen en verraste Iris daar zichtbaar mee. Ze gebruikte veel tijd, maar liet toch een loperoffer op h7 toe, dat ze niet aannam. Wit kreeg een prachtig pionnencentrum en koningsaanval. De mataanval sloeg door en om 15.50 uur werd het 0-1. Helaas duurde de voorsprong niet langer dan 5 minuten.
Aan bord 1 had Léon wit tegen de gevaarlijke Belg Johnny Schalkx (2146). Het draaide om de witte d-pion. Die ging zonder compensatie verloren. Toen ook de resterende witte aanval doodliep en een tweede pion verloren ging was het einde verhaal om 15.55 uur: 1-1.
Aan bord 4 speelde Ka Chun met zwart tegen Tibo Maes (1731/1974). Er werd veel materiaal geruild en er resteerde een eindspel met zwart P tegen witte L en ieder 6 pionnen. Ondanks de wat betere witte pionnenstructuur weigerde Ka Chun aanvankelijk na overleg remise, maar moest om 16 uur daar toch in berusten: 1,5-1,5.
Voor een opsteker bij zijn debuut zorgde herintreder Richard Ammerlaan met wit tegen Janco Dees (1928). Richard kwam goed uit de opening, de dames werden geruild, de achtste rij bleef lang erg druk en wit beheerste de d-lijn. Toen echter de meeste stukken van het bord verdwenen, leek een remise binnen handbereik voor zwart. Het eindspel met P+pionnen bleek echter niet houdbaar voor zwart. Na het verlies van de eerste pion brak de tegenstand en kon Richard het punt binnenhalen om 16.15 uur: 1,5-2,5. Helaas zou later blijken dat dit het laatste volle punt voor CSV was.
Aan bord 5 speelde Mark met wit tegen Nick Dubbeldam (1955/2027). Het was een gelijk opgaande strijd, maar rond 16 uur stond Mark niet zo lekker meer en dreigde er van alles. Er was dus geen enkele reden om het remise aanbod van zwart te weigeren om 16.30 uur: 2-3.
Aan bord 8 speelde Raoul met zwart tegen Lydia Dubbeldam (1773). Lydia speelde in mei 2015 het NK meisjes B en had 5 jaar geleden een rating van 1100. Raoul speelde een agressieve, maar riskante (en weerlegde!) opening. Citaat uit een openingsboek: “a move for blitz or if you are looking for a quick victory against a beginner”. Euwe noemt het “feitelijk slechts een valstrik van de boemerang soort”. Lydia deed “de eerste zet naar de afgrond” en ook nog de tweede, maar toen vergiste Raoul zich en moest lijdelijk toezien dat wit een stuk voorkwam en voorbleef. Zwart probeerde nog van alles, maar Lydia bleef goed overeind en liet geen steekje vallen. Met de promotie van de c-pion tot dame kwam een eind aan de lijdensweg om 16.45 uur: 3-3. Het wachten was nu nog op Stefan en Roel die beide met zwart speelden.
De tegenstander van Stefan, de Belg Tamer Ismail (1877/2101) arriveerde ruim 20 minuten na aanvang van de wedstrijd, maar dat verhinderde hem niet om een aanval met de zware stukken over de g-lijn op te zetten. De verdediging van Stefan was echter van graniet en veel meer dan een herhaling van zetten zat er niet in, dus werd het om 17.30 uur 3,5-3,5.
We hadden nog een schrijntje hoop dat Roel met zwart tegen de Belg Wim Versporten ((1982) zou winnen. Wit zette in op een koningsaanval, sloeg op h7 in maar bleef wel een stuk achter. In een riskante stelling ging Roel herhaling van zetten uit de weg. Roel had toen al veel tijd gebruikt, kwam opnieuw een stuk voor tegen 2 pionnen. De aanval van wit bloedde dood. Na 27 zetten had Roel nog 3 minuten voor de resterende 13 zetten (+ een increment van 30 seconden per zet!). In een inmiddels materieel gelijke stand met een mooi P van Roel tegen een slechte L bleek op winst spelen te riskant vanwege een mogelijk offer van de L en het doorlopen van een ver opgerukte witte pion. Ook Roel moest dus berusten in remise. Daarmee werd de einduitslag om 17.30 uur 4-4. Ik denk dat Landau hier blijer mee was dan Capelle.
Wat me opviel in de speelzaal was niet dat de spelers hun mobieltjes, lap tops en andere elektronica verre van zich moesten houden, maar wel dat de hele middag een mevrouw van DJC Stein in onze speelzaal achter een af en toe piepende lap top zat te “werken” en dat de officiële externe wedstrijdleider dat blijkbaar goedkeurde.